Voor de tweede wereldoorlog had Lillo een voetbalploeg, F.C. Lillo.Doch onder de oorlog, kwam er aan deze een einde.
Ook de duivensport was een gegeerde bezigheid te Lillo. Verdeelt in twee bonden, één te Oud-Lillo en één op de Kruisweg. Later zijn deze twee samengesmolten tot één geheel "de Eerlijke Vrienden".Een jaarlijkse verpachting gaf aan de hoogste bieder het voorrecht om gedurende een jaar de tentoonstellingen, de inschrijvingen, het jaarlijkse teerfeest te organiseren, het bestuur te huisvesten, de verzending regelen en de constateurs en het andere gereedschap in goede staat te bewaren. Onder de oorlog was de duivensport verboden, doch na deze bloeide ze weer op als nooit te voor.
Een club van liggende wip schutters, genaamd "De Lillonaren" was eerst bij Zander Piep, in café Het Volkshuis, en later gevestigd bij Treske en Louis Cuylen op Oud-Lillo.
Ook een wielrenner toerde te Lillo en omstreken meerdere prijzen bij elkaar, meer bepaald Gerrit Sturm. Deze volgde eigenlijk zijn vader, Richard, op en begon in 1955 aan een beloftevolle carrière, bij de "Nieuwe Dock Cycle Club, met als eerste overwinning op 16 mei 1956 te Wuustwezel met een vertrekkersaantal van 46 renners. Ook tijdens de kermis koersen te Lillo deed hij van zich spreken o. a. in 1958 werd hij eerste met 2 minuten voorsprong op Jo De Haan, Piet Reutmeester en ja op Frans Brants. Even een klein overzicht: 1956 op 79 koersen behaalde hij 68 prijzen, in 1957 op 79 koersen 67 prijzen. Ondermeer in 1960 speelde hij het klaar om te Stabroek van in het begin van de wedstrijd te gaan lopen, en deze te winnen met maar liefst 5 minuten voorsprong. Later is hij nog opgevolgd door zijn broer Pierre Sturm en Guido Taeymans.
Ook een zangeres is in Lillo geboren, als dochter van douanebeambte Denis Thiriart nam Enny Denita meerdere platen op waaronder haar grootste succes " Bittere Tranen ". En Gaspard Hopstaeken kaapte met zijn accordeon meerdere prijzen weg,zowel nationaal als internationaal, waaronder de eerste prijs accordeon op 22 april 1956.
De ganzenrijders waren verenigd bij
Albert Huybrechts op de
Kruisweg, ontstaan op 12 februari 1946, en met als eerste koning, van de 17
aantredende ruiters, Jul Van Loock. De premie bedroeg toen 750 Fr.
De eerste keizer werd in 1959 van Berendrecht naar Lillo getrokken door Louis
Hendrickx, met de premie van 7000 Fr.
In 1964 was het de laatste maal dat de gans gereden werd op de Kruisweg. 11
Ruiters streden een laatste maal voor de koningskroon. Het was Marcel Van Der
Linden die geschiedenis schreef samen met de vereniging die in 1965 ontbonden
werd.
Op Oud-Lillo hadden we de toneelgroep van de socialistische beweging gevestigd bij Zander Piep en later bij Van Eyck. Het waren toen die tijd vooral de bonte avonden die de mensen trokken.
In menig café was er en "spaarkaske" dewelke voor een jaarlijkse uitstap zorgde en een teerfeest. Zoals dit bij Jan Van Dorst ( Jan Neut) te Lillo-Fort.
In het gildenhuis op de Kruisweg was de toneelgroep Lust en Vermaak gevestigd, door de 2e wereldoorlog stilgelegd en later opgestart onder de naam Scheldezonen,en later ook de bibliotheek.Ook de chiro had er zijn lokaal. Op het einde waren enkele jongeren er verenigd onder de naam The Flintstones.
Jeugdclub de Appels was de laatste jaren op Oud-Lillo actief.Op de voormalige zolder van de bakkerij de Polder, te Lillo-Fort, sleten ze hun laatste jaren, tot ook hier de jeugd verdween.